Filters

Album van de week

Het borrelde al een tijdje op allerlei fora, de naam Chris Stapleton. Chris wie? Chris Stapleton! Chris, nu 37 jaar, schreef een trits (hit)songs voor diverse country artiesten. Hij zat in de band the Steeldrivers en ook in the Jompson Brothers. Z’n collega’s dragen hem op handen…en wij op de cd-afdeling ook. Wat een magistraal en geweldig album is dit!!! Liefhebbers van Ryan Bingham, Israel Nash Gripka, Matt Andersen en Jamey Johnson raken hier helemaal van in extase!! Een schitterende stem in het genre (roots/country/blues) maar bovenal een liedjessmid die z’n weerga niet kent.

Adam Lambert is 33 jaar jong en draait al geruime tijd mee in de muziekwereld. Het succes is hem zeker niet komen aanwaaien, hij deed veel bijrollen in musicals (Grease/Wicked/10 Commandments) en probeerde muzikaal diverse bandjes uit. Pas na een bezoek aan het ‘Burning man’ festival in Black Rock Desert in Nevada, gooide hij rigoureus het roer om en deed hij mee aan American Idol in 2009.

Deze week is William Clark Green dan eindelijk aan de beurt, ‘the lucky bastard’. Ik had wederom nog nooit van deze gast gehoord maar ben aangenaam verrast. Ringling road is alweer z’n vierde album.

Het concert van Douwe Bob (Postuma) in de Amer in maart dit jaar was werkelijk onwijs tof! Wat een gave gozer is deze gast, echt een muzikant puur sang. Speels, zeer muzikaal, open en gretig. Na het winnen van ‘de beste singer-songwriter’ in 2012 volgde z’n debuutalbum ‘Born in a storm’, een tof album.

Vorig jaar kon je een recensie van Jude Cole’s album ‘Start the car’ lezen. Dit is z’n voorganger , een heerlijk pop-rock album met emotionele diepgang. Uitgebracht in 1990, een jaar met de nodige commotie in m’n leven, was dit album letterlijk een houvast, die ik  verslonden heb.

 

Wow…wat is ’10 Songs of Ben Bullington’ een schitterend album, ik ben overdonderd door de nieuwe van Darrell Scott!! Sinds ‘Theater of the unheard’ uit 2004, volg ik hem min of meer en schuif deze trouwe vriend geregeld m’n cd-speler in. Maar deze keer was ik ook nog eens ontroerd door de prachtige combi van Darrell Scott’s stem en de songs op piano. Die raken diep en grepen me echt bij de strot.

Bob Dylan verrast ons deze keer met een plaat die je niet direct van hem verwacht. Een album met songs uit de krochten van het Sinatra songbook. Wat direct opvalt is de stem, die is zonder kraak maar wel met smaak en hij straalt…vol romantiek! Don’t worry, geen platgetreden paden met songs als ‘My way’ en ook geen swing nummers.

In de week van de blues verras ik jullie graag met een heel ander album. Alweer twee weken geleden vroeg een jonge man me erom, Woodkid, nog nooit van gehoord. “Doe me dan die Hozier maar”,  die toen draaide in de winkel. Nou als je mij dan wilt triggeren, moet je zo’n opmerking maken!! Dus moest ik gewoon die Woodkid gaan checken. Ik bestelde de cd en werd na beluistering totaal verrast, ouderwets heerlijk zelfs!

Martyn Joseph is in de laatste jaren uitgegroeid tot één van m’n favorieten. Deze Springsteen van Wales heeft net als Bruce een sociaal geweten en laat dat transparant in z’n songs doorschemeren. Doordat zijn muziek hem overal op aarde heeft gebracht, liep hij ook tegen vele humanitaire misstanden aan. Hij richtte daarom vorig jaar de ‘Let yourself Trust’ op waarmee hij geld inzamelt voor kleine projecten waarmee hij weer wat lucht brengt in het leven van deze mensen. Hij nam tien songs van hemzelf opnieuw op en voegde daar het vlammende ‘Luxury of despair’ als nieuw song aan toe.

Zo halverwege december 2014 kreeg ik ineens de nieuwe cd van Ryan Bingham via de post opgestuurd, van hemzelf nota bene! Ik was aangenaam verrast aangezien de cd dit jaar zou uitkomen. Een week later belde onze importeur dat ze ‘Fear and Saturday night’ binnen hadden in hun magazijn. Snel bestellen dus want Bingham is bij ons een roots-held uit de eredivisie!!