Filters

Album van de week

Tim Akkerman is een zanger die op mijn onvoorwaardelijke sympathie kan rekenen als muzikant. Ik was ook verrast toen totaal onaangekondigd zijn nieuwe album werd uitgebracht in december. Dat het best met wat tromgeroffel gemogen! Door crowd-funding was hij in staat om samen met z’n band the Ivy League dit album op te nemen. Hij moest, net als zoveel collega’s , een complete tour afzeggen in het najaar van 2021. Dat gaat je als muzikant niet in kouwe kleren zitten.

Heerlijk, de lente steekt definitief de kop op en er ligt weer (na 2 jaar afwezigheid) een nieuw album van Daniël Lohues in de speler! Na de prachtplaat ‘Sowieso’, had er van Daniël Lohues zomaar een blues-plaat in de schappen kunnen liggen na twee jaar pandemie met al z’n vervelende kanten. Daniël kon niet naar z’n geliefde Amerika maar verlegde de bakens naar het prachtige zuiden van Frankrijk. Daar vloeide de creativiteit en Daniël bottelde deze in 14 liedjes, om ze uit te schenken voor z’n muzikale maten die met hem tijdens de electrische tours op pad waren.

Wie kan er nou beter een Bryan Adams plaat maken dan Bryan Adams? Samen met Jim Vallance, Gretchen Peters en vooral Robert Mute Lange is dat wat Bryan precies heeft gedaan, een deksels lekkere rock & roll plaat maken die straalt en knalt. Ja natuurlijk vliegen de wooohoo’s je om de oren maar wat fijn om weer een gretige Bryan Adams hier te horen. ‘So Happy It Hurts’ is een echte song om je dag te starten, positief de dag in en er wat van te maken. Voet op het gaspedaal en gaan, in Canada een stuk makkelijker dan hier.

Het moet voor Matthijs van Nieuwkerk wel een enorme kick geweest zijn om niemand minder dan Stromae met twee van zijn nieuwe songs in z’n programma Matthijs Gaat Door te gast te hebben. Het programma Chansons, samen met Rob Kemps, heeft ongetwijfeld positief bijgedragen in deze. Ik was stevig onder de indruk van het optreden van Paul van Haver (Stromae’s echte naam). Met de songs ‘Santé’ (waarvan de muziek bij mij een vakantiegevoel oproepen) en ‘L’Enfer’ (met ingetogen piano, koor , sferische soundtrack met spannende electro effecten) wist hij me aangenaam te verrassen.

Martyn Joseph, als ik nou iemand eens een dijkdoorbraak na een groter publiek gun, is het deze zanger uit Wales (samen met Rich Wyman en Michael McDermott). Met het hart van Bruce Springsteen (en inderdaad geboren 1960, 15 juli om precies te zijn) omhelst hij ons met één van zijn fijnste albums tot dusver. Ik waardeer de sociale bevlogenheid en drive voor het goede van deze man, hij is echt en oprecht en ook nog eens zeer muzikaal.

De Schot Dean Owens gaat al een tijdje mee, deze vijftiger heeft inmiddels z’n 9e album uit. Voordat hij solo ging zat hij in de band the Felsons die hun Schotse roots met country combineerde. Dean Owens, zo lees ik in de nieuwe Heaven, heeft een ferme passie voor the desert states van Amerika. Het desolate spreekt hem daarin aan en hij absorbeerde die sfeer in z’n muziek. Hoe gaaf dat hij in 2019 in aanraking met de Calexico mannen Joey Burns en John Convertino.

Frank Boeijen ken ik al vanaf de het legendarische radioprogramma de  Avondspits waarin Frits Spits ons liet kennis maken met deze zanger. De albums ‘Contact, Foto van een Mooie Dag, Welkom in Utopia’ om er maar een paar te noemen, ik heb ze grijs gedraaid op plaat en cd. In januari kwam ‘Subliem Gebaar’ uit, hij ontsnapte een beetje aan m’n aandacht in eerste instantie. Totdat ik hem op een koopzondag de hele middag voorbij hoorde komen en verrast werd door de muzikale omlijsting.

Cody Jinks is een Texaan die op 16 jarige leeftijd de gitaar van z’n pa leende. Via de trashmetal belandde hij aan het eind van de zero’s in country land. Hij maakte diverse studio albums en een paar live platen. In 2012 bracht hij net als Adele z’n eigen ‘30’ uit en in 2020 ‘Red Rocks Live’ als laatste wapenfeit. Nu, inmiddels 41 jaar oud ligt z’n album ‘Mercy’ bij ons in de winkel.

Chris Eckman, hij stond al eens eerder bij mij op de stoep met een vorig album (Harney County), maar ik deed nog niet open. In de zomer van ’21 was hij er ineens weer. Ik deed open…we maakten in zeer rustig tempo kennis. Geregeld draaiden we dit album op onze afdeling en elke keer betrapte mezelf erop dat ie steeds mooier werd en me steeds meer boeide.

Een tijdje geleden tipte Martin Donker, een muzikale vrije geest, mij al eens op de zanger Jesse Terry. Een heldere rootsstem die al sinds 2009 z’n baantjes trekt in een oceaan van singer-songwriters. Zo gaat dat dan, je gaat het horen als je het hoort en het ontdekken als de tijd rijp is. Dat werd voor mij dus eind 2021. Ik moest in eerste instantie denken aan dat puike album van Jimmy Ryser uit 1990 maar ook hoor ik de fraaie echo’s van helden als Kenny Loggins, Springsteen en John Mellencamp.