Filters

Album van de week

Marc Carroll, ja alweer een singer-songwriter hoor ik je denken. Tja en als er een Ierse troubadour opduikt die me weet te verrassen, kan ik het niet laten daarover wat te melden. Dit is alweer z’n zesde album en de eerste die binnen is gedrongen in huize Gjaltema.

Het gaat goed met Johannes Sigmund alias Blaudzun. De Tears For Fears-cover “Shout” belandde op de DWDD-Recordings cd, een mooi interview in de Volkskrant, Noorderslag afgelopen weekend en live aanschuiven weer bij Matthijs. Er ligt dan ook net een nieuw (3e) album in de winkel.

Met deze muzikale grote stap voorwaarts gaat deze band uit Assen dit jaar flink scoren. 13 Liedjes hebben deze finale van Asman gehaald. Startend met “Vannacht,” een puntige rock song met gitaren, piano en stemmen die rollen over een melodie waarin het ritme de blues achterna jaagt.

Als je met het eerste nummer van je album de aandacht van de luisteraar weet te vangen, weet je dat je goed bezig bent. Echt een nummer waarvoor je elk gesprek afbreekt om er achter te komen… wie is dit? Phantom Limb dus, een Engelse band die je met hun country-soul-blues wellicht eerder uit een dorpje uit de USA zou verwachten.

Het album dat ik al een aantal weken in de opmaat naar de sportschool luister is die van Shinedown. Een band uit Florida die al ruim tien jaar de aardkloot rockt en stillekes aan meer dan 6 miljoen albums verkocht! Met dit muzikaal diverse album zou de band wel eens stevig kunnen toeslaan.

De Zweed Richard Lindgren wist de afgelopen weken menig oor te kriebelen als we hem draaiden. Niet zo verwonderlijke als je album met de sfeer van Tom Waits of Dr John en de melodieën van Jimmy Lafave of Andi Almqvist weet te vangen in mooie intieme songs.

De vorige albums van Taneytown waren op de een of andere manier niet bij me binnen gekomen. Maar “Ashes To The Wind” bonkt hard op de voordeur van mijn muzikale hart, dan moet je open doen! Wat een heerlijk uptempo maar ook slepend americana album.

Eind 2012 kwamen er te veel mooie albums tegelijk uit. Één daarvan was van Martyn Joseph, die mij aangenaam verraste met zijn 18e (!!) studioalbum. Martyn Joseph is een storyteller die je oren vangt met de muzikale omlijsting van zijn prachtige songs. Die lijken zo uit een songbook van John Mayer of Bruce Springsteen te zijn weg gelopen.

Vorige keer ging het hier over Stripped, de akoestische kant van deze dubbel cd. Nu dus de rock kant met Full Circle, zoals direct hoorbaar in “Better Off.” Fraaie jaren 80 knipoog met “When We Collide” met de echo van Duran Duran.

Eindelijk weer eens nieuw werk van Andi Almqvist. Ik begon me al een beetje zorgen te maken.
Andi Almqvist heeft wel een speciale plek in mijn muzikale hart. Hij heeft zo’n heerlijke stem waar melancholie en spijt in één lettergreep gevangen zitten, bijvoorbeeld in ‘Wormwood’ en ‘In the Land of Slumber.’ Bovendien weet hij z’n piano weer prachtig te beroeren met z’n gemoed als leidraad. Luister maar eens naar het ontroerende ‘Pornography.’