Edwin Jongedijk – As Ik De Kaans Zol Kriegen (Marista)

Onlangs was Edwin Jongedijk, zanger van Taneytown, nog live te zien bij de cd-afdeling en promootte hij z’n soloalbum die zingt hij in het Gronings. Ik heb echt ongelooflijk genoten, wat een pure muzikant! Je hebt wel lef om dit ook in je moerstaal te doen, wat het Gronings is compact en best direct.

Prachtige Sfeer

Hij trekt z’n songs muzikaal gezien de ene keer een spiekerjas aan die lekker rockt. De andere keer is het een warme winterjas die de ziel warmt. Maar boven elke jas steekt die mooie stem uit die ook in het Gronings opvalt. “Huuswoarts”, dat een prachtige sfeer uitademt …mooi! Heerlijke die jaloerse bas in “Teruggoan Of Gemis”, tekst en muziek schuren stroef over een oude wond van gevoel. Een liedje als “Als Ik De Kaans Zol Kriegen” of “Oafslag 13” ademen de sfeer uit van een trip over de highway langs eh…het wad.
“Als Ik De Moan Was” is Edwin’s antwoord op Shawn Mullins “Lullaby,” met een lekkere hammondorgel over een slepende groove…en dat in het Gronings, lekker man! Met “Veurbie” heb ik het kippenvel recht op m’n armen staan. Die stem met cello..en dan met zo’n tekst, strong stuff.

Edwin Jongedijk schrijft romantische liedjes

Mooi is ook Edwin’s versie van “Adem Mijn Adem,” heel basic zo alleen met gitaar. Luister “Haarfst In Mien Haart” met je hoofdtelefoon op, prachtig hoe die piano je het refrein door sleept. Mooie romantische laidjes over de vrouw zoals “Astoe Aan Mie Denkst” of “Mien Wicht”, daar gaat de zon toch spontaan van schijnen! Prachtig is ook “Huuswoarts”, zelden een Dylan cover gehoord die zó binnenkomt.
Edwin, je hebt me muzikaal helemaal ingepakt met dit album dat positief maar ook melancholisch is. Maar ook met het feit dat je als muzikant het leven lééft en je dromen met en zonder band, durft te volgen.

(GJG 9,2)