Phantom Limb – The Pines (Naim Edge)

Als je met het eerste nummer van je album de aandacht van de luisteraar weet te vangen, weet je dat je goed bezig bent. Echt een nummer waarvoor je elk gesprek afbreekt om er achter te komen… wie is dit? Phantom Limb dus, een Engelse band die je met hun country-soul-blues wellicht eerder uit een dorpje uit de USA zou verwachten.

Muzikale opschudding

Hun zangeres Yolanda Quartey weet je aandacht te vangen zoals Lizz Wright, Ruthie Foster en Amos Lee dat ook zo magnifiek kunnen. Als een Sirene uit de Griekse mythologie trekt ze je dan een wereld binnen waarin de groep “The Band” nog musiceert alsof ze nooit gestopt zijn. Vier blanken met een zwarte zangeres die geen hype nodig hebben om voor muzikale opschudding te zorgen. Ben benieuwd of de programmeur van Take Root 2012 z’n roots-antenne wel heeft uitstaan….

Natuurlijke eenheid

Al vaak heb ik country-soul achtige cd’s gehoord die op de een of andere manier toch niet wisten te raken. Maar dit is werkelijk een prachtige uitzondering, deze natuurlijke eenheid van genres is helemaal raak! Voor Yolanda’s stem voelt elke song aan als een ontdekkingsreis die telkens een nieuwe aanpak vergt.

Phantom Limb neemt je mee op ontdekkingsreis

Ook muzikaal is het een prachtige ontdekkingsreis: Ben je wel eens met een blinddoek voor het onbekende tegemoet gegaan? Was het niet een kick dat de dan de nieuwsgierigheid het wist te winnen van de angst voor het onbekende toen je iets verrassends ontdekte? Dat is de nieuwsgierigheid die hier vorstelijk wordt beloond….en verder verklap ik hier niets meer !
Dus niet lekker safe naar Spotify….., toon lef en karakter en trakteer je zelf nou eens op de roots-revelatie van dit jaar, yes you can!

(GJG 9,8)