Filters

Album van de week

Een tijdje geleden tipte Martin Donker, een muzikale vrije geest, mij al eens op de zanger Jesse Terry. Een heldere rootsstem die al sinds 2009 z’n baantjes trekt in een oceaan van singer-songwriters. Zo gaat dat dan, je gaat het horen als je het hoort en het ontdekken als de tijd rijp is. Dat werd voor mij dus eind 2021. Ik moest in eerste instantie denken aan dat puike album van Jimmy Ryser uit 1990 maar ook hoor ik de fraaie echo’s van helden als Kenny Loggins, Springsteen en John Mellencamp.

Strijders zijn het, al die muzikanten die maar door gaan in tijden vol onzekerheid over optredens en of je wat van je gemaakte kosten terug mag verdienen. Maar bovenal het missen van die blikken van je publiek, die soms magische connectie. Muziek, cultuur…het zijn basisbehoeftes, ze kleuren ons leven en geven ons iets mee of iets om naar uit te kijken. Dat is niet in geld uit te drukken. Gelukkig kun we veel van die strijders steunen met de aankoop van een nieuw album of iets uit de merchandise reeks.

De Sint gaf mij destijds in december 1979 de Lp van Greatest Hits vol.2 cadeau waar classics als 'Gimme Gimme Gimme', 'Knowing Me Knowing You', 'Eagle', 'Take A Chance On Me', 'Summer Night City' en natuurlijk 'Dancing Queen' opstonden. De Lp draaide ik grijs en ik raakte er zelfs gewend dat 'ie bij 'Gimme Gimme Gimme' oversloeg. In m’n tienerjaren verzamelde ik al hun studio albums en de liefde voor muziek en ABBA gingen nooit meer over.

Nu is er ‘Voyage’…wat spannend’…is dit album net zo gaaf als de muziek van ruim 40 jaar geleden??

Bard Edrington V – Two Days In Terlingua (LDM/Eigen Beheer)

Bard Edrington de vijfde, want daar staat die V voor, is één van de bandleden van the HOTH Brothers. Die band die me een paar maand terug aangenaam verraste met hun album ‘Tell Me How You Feel’ dat hij samen met Sarah Ferrell en Boris McCutcheon maakte. De kurk zat nog niet weer op de inspiratie fles want er stroomde alweer een volgend album van Bard uit de fles.

Eliot Kennedy is bekend geworden als producer en songwriter voor o.a. the Spice Girls, Gary Barlow, Blue, Delta Goodrem. Grote namen uit de jaren ’90 en ‘00’s  pop. Hij werkte ook samen met Bryan Adams en schreef samen met hem één van zijn beste songs ever ‘Never Let Go’ uit de film the Guardian. Dat laatste wist ik niet en nu ligt ineens z’n eerste solo plaat in m’n speler!

Recensie: Karen Matheson – Still Time (Vertical Records)

 

Wat een verademing, die prachtige stem van Karen Matheson. Puur en van Schotse bodem die folk-liefhebbers ook kunnen kennen van de folkband Capercaillie. ‘The Dreaming Sea’ was destijds haar solodebuut halverwege de jaren ’90. In die tijd ontdekten we op onze afdeling de één naar de andere prachtige stem of band uit de celtische scene. Wat Mary Black is voor Ierland is Karen voor Schotland. Om Sean Connery nog maar even aan te halen: “A voice touched by God’

Recensie: Israel Nash – Topaz (Desert Folklore Music/Loose)

Begin vorig jaar nog bracht hij nog een prachtige live 2-Lp uit “Across The Water” (die in aanvankelijk nog in mijn jaarlijst vergeten was). Nu ligt z’n zesde studioalbum in de bakken. De man, die ik ervan verdenk Neil Young te hebben beïnvloed dankzij zijn gave om tijd om te buigen, is absoluut één van mijn muzikale helden. En dan ben je natuurlijk razend benieuwd wat hij er nu weer van gemaakt heeft!

 

Sinds 2004 volg ik deze man wat fanatieker, toen hij met dat geweldige album ‘It Always Will Be’ op de proppen kwam. Met dank aan de familie Bolhuis die deze toen bestelde.  “That’s Life” is de titel van zijn nieuwe album, dus dat moet haast wel een jazzplaat worden. En die album-cover, wat is dat toch een plaatje van onze country held, die kan zo aan de muur.

 

In een boerderij in Anderen wordt er sinds 2010 maandelijks optreden op de deel. In een intieme setting zijn dit meestal akoestische concerten. Edwin Jongedijk was er in oktober 2020. Terug naar de basis van de liedjes. In Edwins geval zoals ze oorspronkelijk geschreven zijn, man met gitaar.

Bij het zien van de albumcover krijg je al zo’n donkerbruin vermoeden, en bij het lezen van de artiesten die meewerken op dit album weet je genoeg. Zang en gitaar van Jeff Loops, begeleiding op viool van Matt Heckler en achtergrondzang van Julian Sikes. Dit wordt een ingetogen album, en daar kan ik mij altijd enorm op verheugen.