That's Life - Willie Nelson

Sinds 2004 volg ik deze man wat fanatieker, toen hij met dat geweldige album ‘It Always Will Be’ op de proppen kwam. Met dank aan de familie Bolhuis die deze toen bestelde.  “That’s Life” is de titel van zijn nieuwe album, dus dat moet haast wel een jazzplaat worden. En die album-cover, wat is dat toch een plaatje van onze country held, die kan zo aan de muur.

Met z’n 88 jaar verspilt Nelson geen tijd en komt er de laatste jaren elk jaar een album van hem uit. Ook met deze jazzplaat, lijkt de tijd maar geen vat op z’n stem te krijgen, die klinkt nog steeds vitaal. En het kan haast niet anders dat Willie met veel plezier naar z’n werk is gegaan bij het maken van dit album. Wat een feest is het om zo nog steeds muziek te mogen maken en met jazz is toch net even weer anders dan een country album maken.

Met Gershwin’s ‘Nice Work If You Can Get It’ gaan we terug naar 1937, toen Nelson zelf nog maar net 4 jaar oud was. Piano, bas, fraaie percussie en gitaar en Willie’s stem…alsof het altijd zo geweest is. Z’n stem sluit prachtig aan bij deze nostalgische songs. Op ‘Just In Time’ is er ook veel tijd voor de muzikanten om te stralen naast de zang. Dat begin van ‘Cottage For Sale’, schitterend nostalgisch en wat leeft Nelson zich in, in deze droeve song. De begeleiding is werkelijk fenomenaal, man wat kan jazz ook machtig melodieus zijn!

Nelson’s levenservaring geeft Cole Porter’s ‘I’ve Got You Under My Skin’ een heerlijke twist. Mooi dat koperwerk in ‘You Make Me Feel So Young’. Nelson hoeft nergens z’n stem te forceren, alles is fraai in balans. Met Diana Krall zingt hij ‘I Won’t Dance’, heeft voor mij niet echt magie die en klinkt wat standaard. De rest van het album pakt me echter aangenaam bij de lurven. Zo lekker dat relaxte ‘That’s Life’ met mondharmonica. Fijn swingend is het met ‘Luck Be A Lady’, een nummer met subtiele tempowisselingen en wat wordt daar toch heerlijk gemusiceerd.

 ‘In The Wee Small Hours Of The Morning’ is die stem van Willie Nelson, in combinatie met de fraai georkestreerde muziek, toch eentje die echt weet te raken. Mooi aan dit album vind ik ook de ruimte die Willie Nelson aan z’n muzikanten biedt. ‘Look up and seek your maker’ zingt Willie Nelson in ‘Lonesome Road’ met een heerlijk hammond-orgel  en mondharmonica. Hopelijk is hem nog een aantal mooie albums gegund want met ‘That’s Life’ geeft Nelson nog steeds blijk van muzikaal avontuur en levenslust! (GJG 9,0)