Edwin Jongedijk - Nijend24 Live #2

In een boerderij in Anderen wordt er sinds 2010 maandelijks optreden op de deel. In een intieme setting zijn dit meestal akoestische concerten. Edwin Jongedijk was er in oktober 2020. Terug naar de basis van de liedjes. In Edwins geval zoals ze oorspronkelijk geschreven zijn, man met gitaar.

Edwin Jongedijk, voor wie hem nog niet kent, heeft een prachtige roots-stem die in het Gronings zingt over het dagelijkse leven. Hij heeft een grote voorliefde voor country en americana. Dat leverde al een drietal prachtige solo albums op in het Gronings. Verder zat hij ook nog in de Engelstalige band Taneytown en het huidige Slow Movin’ Outlaws en natuurlijk de Gronings-talige band de Troebadoers.

De beste man kan een paar potjes bij me breken zoals uit recensies van ouder werk blijkt. Nu dus akoestisch en zonder band met de focus op de liedjes. Net als Lohues of een akoestische Springsteen, weet Edwin je aandacht op sleeptouw te nemen, zeker als je dit album met hoofdtelefoon beluistert.

Het kost even een paar liedjes om in de stemming te komen, maar vanaf het vierde nummer - niet toevallig een nieuw nummer ‘In Vrije Vaal’ - zit ik ‘erin’. Mooi die mondharmonica die hier z’n scheur even lekker open trekt. Soms volgt er even een korte toelichting, zoals bij ‘Nait Zoas t Was’ dat in het Gronings toch beter voelde dan in het Engels met Taneytown. In ‘Teruggoan of Gemis’ geeft Edwin net dat stukje onderhuidse spanning mee, met weer die mondharmonica.

In ‘Vief in de Mörn’ klopt echt alles, het gitaarspel met de ingetogen emotie in de zang. Kippenvel momentje. Het nummer over z’n dochter komt akoestisch misschien nog net even wat persoonlijker over dan de versie met de Troebadoers (‘Kon t Aaltied Mor Zo Blieven’). ‘Ons Volk’ heeft weer dat puike ingetogen gitaarwerk met een mooie tekst (deels Jan Boer) in cadans over het Groninger wezen. Prachttekst!

‘Duvel & Engel’ is een nieuw nummer over een bijzondere vriendschap. Het aparte is dat ik zelf de (niet bestaande)  bandversie in m’n hoofd hoor, met violen en cello. Een heel aparte ervaring en ik denk een nieuwe vintage song. Met het fraaie ‘Westerlee’, de spijker-op-z’n-kop-muzikantensong ‘Riekdom’ en de klassieker ‘As Ik de Kans Zol Kriegen’ sluit Edwin af.

Een fraai album dat het beste tot z’n recht komt zonder de ruis van mobieltjes, met een hoofdtelefoon en… je volle aandacht! Want dan is het puur genieten! (GJG 8,8)

Gert Jan Gjaltema ©