Deze, tot voor kort mij onbekende Canadees, weet me al een paar weken aangenaam te verrassen met dit toffe americana album. Ergens in oktober was de stille release, maar gelukkig spoelde dit album als klantenbestelling in januari op onze muzikale kust aan. Beginnend met een robuuste uitbrander ‘Sometimes you’ve got to do bad things to do good’, klinkt hij qua stem als Andi Almqvist: rauw maar lekker. Als er op de hoes staat dat het songs zijn voor ‘regretful brutes & sentimental drunkards’ en je ook nog eens muzikaal aangenaam verrast wordt met saxofoon...heb je op z’n minst een verrassende start te pakken.
Producer Steve Dawson, een man die op rootsgebied in Canada een grote is, wist samen met een groep voor hem bekende muzikanten nog veel meer moois in Matt Patershuk naar boven te halen.
‘Gypsy’ bijvoorbeeld, volgt een loom tempo waarin hij samen met zangeres Ana Egge zich aan het zigeunerleven spiegelt. ‘Hot knuckle blues’ is een fraaie country song met schurende viool en prachtige cadans over persoonlijke tegenslag na ontslag en een portemonnee vol blues...dan weet u wel hoe het ervoor staat. De muzikale omlijsting weet echter steeds te verrassen.
Zoals met het prachtige americana kroonjuweel ‘Memory and the first law of thermodynamics’. Een song met de blauwdruk van Tom Waits maar geschreven door Patershuk. Vol herinneringen en mijmeringen over de liefde kruipen we hier in iemands ziel, in een song die de tijd stil doet staan. Wat een prachtig nummer! Soms klinkt ie als het jongere broertje van Toni Joe White. Zo’n song als ‘Boreal’ kan ik nog steeds niet helemaal plaatsen maar fascineert me steeds weer. Matt Patershuk verrast met z’n authentieke sfeer, het is een genot om te horen hoe hij samen met Steve Dawson’s crew deze songs muzikaal aankleedt.
‘Cheap guitar’ heeft een lekkere dreigende ondertoon. Titelsong ‘Same as I ever have been’ had zo van John Prine kunnen zijn en is muzikaal prachtig gelaagd. Samen met Ana Egge weet hij hier de tijd te vertragen en stelen de dobro- en pedal steel-gitaar stiekem een beetje de show. Laat je betoveren door die fraaie song ‘Atlas’, over eenzame mannen die de wereld tillen en ergens in het schemeren van het leven erachter komen wat ze mis zijn gelopen. De songteksten ontbreken helaas, waardoor je soms even goed moet luisteren om het qua tekst te kunnen volgen. Een prachtig album dat met gedimd licht sfeervol gloeit. Het laatste nummer ‘Swans’...mag je zelf ontdekken. Bijna een uur magistrale americana, wie durft deze man naar Nederland te halen? De mannen van de Slotplaats in Bakkeveen?! (GJG 9,5)
Groet Gert Jan
1. Sometimes you’ve got to do bad things to do good
2. Gypsy
3. Hot knuckle blues
4. Good luck
5. Memory and the first law of thermodynamics
6. Boreal
7. Blank pages and lost wages
8. Cheap guitar
9. Same as I ever have been
10. Atlas
11. Sparrows
12. Swans