Woodkid – The Golden Age (Island)

In de week van de blues verras ik jullie graag met een heel ander album. Alweer twee weken geleden vroeg een jonge man me erom, Woodkid, nog nooit van gehoord. “Doe me dan die Hozier maar”,  die toen draaide in de winkel. Nou als je mij dan wilt triggeren, moet je zo’n opmerking maken!! Dus moest ik gewoon die Woodkid gaan checken. Ik bestelde de cd en werd na beluistering totaal verrast, ouderwets heerlijk zelfs!

In 2003 regeerde Rob Dougan mijn cd-speler met het overdonderende album ‘Furious angels’ (in mijn top 10 van de zero’s, dat album). Het overweldigende en orkestrale karakter van die cd gecombineerd met z’n haast epische filmmuziek en gepassioneerde zang hoor ik terug in het muzikale DNA van Woodkid. De stem doet me soms een beetje aan die van Antony & the Johnsons denken. De ritmes in diverse songs zijn opzwepend maar ook de ingetogen songs op piano met zang grijpen je bij de lurven.  Op Youtube vond ik een aantal bijzondere en fascinerende video’s.
Inmiddels hebben ook Lianne en Robin dit album aangeschaft. Het lijkt me dan ook dat een beetje muziekliefhebber niet meer aanmoediging nodig zal hebben, velen gingen jullie inmiddels al voor met ons ‘best kept secret’. Fascinerend en bedwelmend. Zouden Woodkid en Rob Dougan inmiddels al hebben kennis gemaakt? Wat een bijzonder album!! (GJG 10,0)