Tim Grimm – The Little In-Between
Het vorige album van Tim Grimm was een formidabel schot in de roos, hoe zou dit nieuwe album vallen? Ik had wat aarzeling na een eerste beluistering, maar een keelontsteking bood soelaas. Daardoor zat ik wat ruimer in de tijd en werd ik beste maatjes met de repeat-knop.
Dat schetst ook wel een beetje de band van Tim en z’n luisteraars. De man neemt de tijd en komt altijd met een mooi album op de proppen waarin in zijn liedjes familie tradities en de natuur, hand in hand gaan. In ‘The Leaving’ schets hij de dieptes en de hoge golven van het leven naast hoop en onrust. Zou weg gaan dat eindigen? Een cello geeft fraai karakter aan deze song. Het muzikaal luchtige ‘Lonesome All The Time’ (met dank aan de steel gitaar) , is een droevige aangelegenheid, een leeg huis en dan on-the-road zijn…waar naar toe en waarom? Het leven geeft niet gemakkelijk antwoord(en).
Met ‘I Don’t Know This World’ dient zich de eerste voltreffer aan. Tim gaat de diepte in door z’n twijfels te delen en pakt dat muzikaal prachtig aan, samen met z’n doorleefde stem kijkt hij je diep in de ogen, het is tijd om eerlijk te zijn. Een schitterend refrein (“I Thought I Knew The Road Ahead, But I Missed A Curve and Went Off Instead”) en een song vol troost…een Grimm klassieker is geboren.
Één van mijn favorietes songs van Townes van Zandt is ‘Lungs’, dat begin is verweven met ‘Stirrin’ Up Trouble’. Dat ritme geeft deze song een fijne lading, broeierig, met onderhuidse spanning en een cello als gids voor de komende problemen en een waarschuwing: ‘They Come Looking For Us, We’ll Be Lookin Our Best’. Wat een kneiter van een song is dit!
En ze blijven maar komen die prachtige songs. Tim Grimm heeft een stem die als ‘an old friend’ klinkt en als hij z’n falen uit de doeken doet, komt dat hard binnen. Het beeld wat hij schets met ‘The Breath of Burning’ snijdt diep door de ziel. De hond die feilloos aanvoelt wat er mis is in het huis waar een hart in duizend stukken en de kou z’n intrede heeft gedaan…en het liedjes schrijven een schrale troost lijken te bieden.
Er zijn ook songs die hoop bieden. Zoals in ‘The Little In-Between’, wat een mooie handreiking is van hoop en het zien van de die kleine momenten, brandstof van het leven. Wat een tof liedje dat als zo’n heet stukje hout van het vuur afspat en je even wakker prikt. ‘New Boats’ schets een prachtig beeld van bewust omgaan met je laarzen, versleten kleding en vooral met elkaar. Echt een prachtig en ontroerend liedje, laat die maar eens binnen komen…
Dan is er nog die song ‘Twenty Years of Shadows’, waar een relatie, een zoektocht en een paar mooie en zeer muzikale ingrediënten een song maken waar ik de vinger nog niet achter krijg. Denk dat Tim bij z’n optredens daar nog wel een licht op schijnt. Met ‘Bigger Than The Sky’ sluit Tim af met een back to basic lovesong over het mysterie van de liefde. Het maken van zo’n lovesong zorgt ook nog eens voor opluchting zo te horen aan Tim’s reactie aan het einde van de song.
Na het schitterende ‘Gone’ uit 2021 is Tim er weer in geslaagd een prachtplaat te maken. Eentje die, zoals dat gaat met groeibriljanten, per draaibeurt aan kracht wint als luisteren naar één van je beste vrienden, één op één…en met volle aandacht.
(GJG 9,4)