Taneytown – Ashes to the wind (Marista)

De vorige albums van Taneytown waren op de een of andere manier niet bij me binnen gekomen. Maar “Ashes To The Wind” bonkt hard op de voordeur van mijn muzikale hart, dan moet je open doen! Wat een heerlijk uptempo maar ook slepend americana album.

Husky

De heren (uit onze noordelijke provincies!) hebben er 4 jaar aan gewerkt en lieten vooral hun eigen muzikale hart spreken. Liefhebbers van Tom Petty, Steve Earle en Bruce Springsteen zijn hier aan het goede adres. Zanger Edwin Jongedijk heeft een voor dit genre prachtige strot, husky noemen ze dat in het Engels.

Taneytown zijn smaakmakers

Een track die ik inmiddels helemaal grijs draai is “Why Feel Lonely”. De nachtelijke soundtrack voor een lange tocht dwars door het diepe zuiden van de USA: Een prachtige lapsteel, magistrale gitaren in kadanz en zanger Edwin die het leven neemt zoals het komt. Ik zie een al een prachtige videoclip voor me. “Ain’t Your Fool Anymore” heeft een aangename Tom Petty-feel en alle smaakmakers van de americana worden over deze song uitgestrooid.
“Ready For The Ride” is Taneytown zeker, dit album ademt een live-sfeer uit en laat muzikanten horen die er echt voor gaan. “Until” klinkt als een verloren gewaande song uit de archieven the Eagles, over een vrouw die háár eigen weg moet gaan. In “Quality Time” voedt het New Orleans gevoel (piano!) de nieuwe prikkel in een relatie, lekker!

Kippenvel op de armen

Ik zit hier trouwens al de hele tijd te wuppen op m’n stoel, het is onmogelijk om stil te zitten bij deze muziek. Deze mannen zullen zelf ook het kippenvel op de armen hebben staan als ze “Junction 17” live in de USA spelen. Een prachtige on-the-road trucksong waar Amerikanen ook zeker geen genoeg van kunnen krijgen. “Sunday Morning” is muzikaal lekker slepend en wat een prachtige tekst, een van de vele hoogtepunten op dit album.
”Stray Dogs” (cover Rod Picott) krijgt hier een nieuwe jas aan en die past perfect. “Moving On” lijkt me een prachtige uitsmijter bij de liveshows. “Industrial Rust” (wanneer gaat Bruce Springsteen deze coveren, mannen?) is een mooie song over de (economische) aftakeling van een stad. Muzikaal prachtig ingekleurd, net als de hoes van dit album.

Internationaal Visitekaartje

Donders, wat presenteert Taneytown hier een internationaal visitekaartje zeg! Mooi dat die onlangs afgegeven werd in Spijkerboor, jammer dat ik dat gemist heb. Maar dat gaat een liveshow zeker goedmaken. Laat de afsluiter “Driving My Life Away”(Eddie Rabbitt cover) het reisadvies blijven.

(GJG 9,8)