't Is Mooi Geweest - Rob De Nijs (13/12/20

Rob de Nijs, dat is toch wel één van de zangers die ik het langst volg. Dat begon ooit al in m’n kindertijd met de tv-serie ‘Kunt U Mij De Weg Naar Hamelen Vertellen Meneer?’ en de hits uit de jaren ’70 en begin jaren ‘80. Vanaf 1985 volgde ik meer de albums.

Inmiddels hebben we alle studio albums vanaf 1973 op cd en een 10-tal op vinyl. Samen met Frank Boeijen, Bram Vermeulen is Rob de Nijs voor mij een vaste waarde van de Nederlandstalige muziek.

’T Is mooi geweest’ is de titel van zijn laatste album (in januari ook op vinyl). Rob neemt bewust afscheid, maar wel op bijzondere wijze. Met een prachtig boek waarin veel van z’n collega’s aan het woord komen. Verhalen en veel foto’s, echt een heel fraai document. Rob de Nijs is geen singer-songwriter maar wel een rasechte vertolker van liedjes geschreven door anderen. Met z’n prachtige stem weet hij die songs zich eigen te maken alsof hij ze zelf geschreven heeft, zo kwamen ze bij dan ook binnen.

Bij het eerste nummer,  het rootsy ‘Wat als later nu is’ dacht ik: dat is vast geschreven door Daniël Lohues, maar het zijn Paskal Jakobsen en Danny Vera. Parkinson belemmert hem op 77-jarige leeftijd op te treden, maar die stem… Prachtig dat die nog steeds zo vitaal klinkt. Gaaf hoe Rob ik dit nummer terugkijkt met de blik van heden. Mooi om dat verhaal te lezen wat bij het volgende nummer ‘De Stilte’ hoort. Een schitterende ballade die fraai met strijkers uitwaaiert. En die stem van Rob draagt moedig dit nummer, zonder een moment van twijfel.

Belinda Meuldijk zorgde voor de meeste teksten en Han Kooreneef voor de helft van de meeslepende melodieën. De songs ademen een aangename berusting uit. In openhartige teksten verzoent Rob zich met de stand in z’n huidige leven. Dat levert ook spannende songs op, zoals ‘Nooit meer stil’ met z’n bijzondere tekst en een fraaie rol voor de gitarist. Is deze man echt 77 jaar? Als je ‘Mijn mooi’ hoort, denk je eerder dat deze man nog in de bloei van z’n leven verkeert, zo enthousiast omarmt hij hier de liefde.

‘Zoals De Zee’ is een ode aan tekstschrijver Lennaert Nijg die voor Rob de Nijs heel belangrijk is geweest. Echt een heel fraai nummer is dat geworden. ‘Eitje’ klinkt dan bijna simpel na zo’n juweel, maar ook dit is Rob,  in een luchtig nummer. Dan volgt de song geschreven door Daniël Lohues, tof dat hij dit voor Rob doet. De song heeft een heerlijk loom Frans gevoel door de accordeon.

‘Liefdesliedjes’ is een prachtig meeslepende song over het leven en zijn liefdesliedjes, die had van mijn nog wel iets pittiger op deze cd gemogen. Die gitaar had wel iets meer mogen ronken als de vertolker van de passie in deze song. ‘Witte Duif’ is zo’n prachtig dramatisch liedje zoals alleen Rob kan zingen aan de hand van Belinda Meuldijk, die hem zo goed kent.

‘Het Eind Van Misschien’, een lekkere uptempo song met leuke terugkijktekst met muziek van Boudewijn de Groot! ‘Nog Niet Voorbij’ schreef Paskal Jakobson met Ramses Shaffy in z’n achterhoofd, kruipend onder de huid van Rob de Nijs. Echt een prachtige zware ballad, bijna een chanson. Prachtig maar ook aangrijpend als je het boek erop naleest hoe dit nummer tot stand kwam. Een zeer fraai muzikaal slotakkoord van één van de beste zangers van ons land. Bedankt Rob, ik heb er van genoten! (GJG 9,6)

Gert Jan Gjaltema