Sadler Vaden - Anybody out there?

Recensie 

Sadler Vaden – Anybody out there? (Thirty Tigers)

Sadler Vaden, ik kende hem tot voor kort niet maar hij blijkt ‘gewoon’ bandlid te zijn van Jason Isbell & the 400 Unit. Eerste keer dat ik hem hoorde met dit album spitste ik direct m’n oren, wow…dit klinkt echt lekker! Had een déjà-vu gevoel net als met m’n eerste kennismaking destijds met Stepehn Kellogg.  Alsof je naar de zoon van Tom Petty of Jude Cole luistert

‘Next to you’ ragt ons roots-rockend tegemoet met urgentie en dat alles om die vrouw waar het allemaal om draait hier: “I just can’t wait to be by your side, this ain’t the last time that I say goodbye’. De passie is hoog opgelaaid, net als het muzikale vuur met die heerlijk rhythm & blues vibe. Met z’n levenswijsheid gerust stellen in ‘Don’t worry’ en een mooie rol voor de Hammond. Sadler schrijft knap z’n songs met muzikale haakjes zoals het catchy ‘Golden child’.

Muzikaal bouwt ie z’n songs op originele wijze op, wat wie verwacht nou zo’n klasbak als ‘Anybody out there? Die had zo van Oasis kunnen zijn, met een waanzinnig lekkere bite en eigenwijs van opbouw, een magische 5 minuten. Dan ‘Curtain call (I won’t back down)’, wat is dat ook juweeltje. Elke keer heb ik kippenvel op m’n armen bij deze verhalende melancholische song. Hier is echt een prachtige clip van te maken, bij deze magistrale song.

En de mooie songs gaan maar door met ‘Modern times’ dat terugkijkend op de jeugd en dromen en het heden daar tegen afzet in een weergaloze melodie. Het gitaarwerk van ‘Peace + Harmony’ is een mooie knipoog naar Tom Petty met een vette groove. De gitaar heeft een prominente plek in z’n songs. In ‘Good man’ is het alsof hij er een duet mee zingt. Het maken van echt contact (Be here, right now)’ is een rode draad door deze plaat. Met de dampende afsluiter ‘Tried and true’ is het amper te bevatten dat 40 minuten zo snel voorbij kunnen gaan.

De levensvreugde en de energie van het muziek maken spatten van deze plaat af. Ik mag hopen dat Take Root dit jaar door mag gaan, want deze man verdient daar absoluut een podium. Zelden klonk een combi van rootsrock & indie zo aanstekelijk. En de titel van dit album krijgt in deze tijd wel een bijzondere lading. (GJG 9,5)