Roch Voisine - Kissing (30 aug.)

In de beginjaren ‘90 maakten we in Nederland kennis met de Canadese zanger Roch Voisine. Net als Céline Dion excelleerde hij in de Frans- en Engelstalige albums. Met ‘Hèlene’ en ‘On the outside’ scoorde hij een paar bescheiden hitjes in ons land. Met die prachtige stem en pure pop wist hij op mij een blijvende indruk te maken. In 1997 gaf ik m’n vrouw het album ‘Kissing rain’ cadeau, een album dat zonder verdere promotie werd uitgebracht in ons land.
 
Behalve in Assen dan, Jan Vanderveen viel van z’n kruk toen hij na z’n zomervakantie terugkwam om te ontdekken dat er verkooprecords sneuvelden met de verkoop van dit album. Missionaris Gjaltema had even flink z’n tanden in de promotie gezet en bekeerde bijna elke bezoeker van de cd-afdeling met dit album! Wat was hier toch aan de hand? Ja, deze plaat kwam gewoon heel hard binnen zoals dat heet en dan wil je dat natuurlijk delen. Zelfs van de platenmaatschappij hoorden we regelmatige de verbazing van ‘Wat er toch met Roch Voisine in Assen gebeurde?’. Want elders in ons land gebeurde het blijkbaar niet. DJ’s waren in de alternative music en dance verstrikt geraakt en hadden blijkbaar geen oor voor een puike popplaat.
 
Kissing rain is gewoon de perfecte popplaat! Prachtige ballads en heerlijke eigentijdse popsongs vol muzikale verrassing, ze zitten als gegoten om die prachtige stem. ‘Kissing rain’ dat vol verlangen mijmert om die prachtige tijd met die mooie herinneringen aan die dame, die maar niet willen slijten, en de muziek die als een heftige regenbui de herinneringen weer losslaat. Sommige songs lijken op het eerste gehoor eenvoudig maar blijken echte oorwurmen te zijn, je krijgt ze niet meer uit je hoofd. Subtiel wist hij r’n’b-achtige ritmes aan de pop toe te voegen (‘Shed a light’, ‘Love never dies’ en de mooie ballad ‘Stay with me’). Hij stoeide met gitaren voor meer pit (‘The right one’ en ‘Whatever it takes’) en daagde Richard Marx uit voor het Engels/Franstalige duet van het jaar ‘Chaque jour de ta vie’.
 
Met ‘All I know’en  ‘Don’t lose your faith in me’ horen we weer die voor hem zo kenmerkende intieme gitaarliedjes, wat toch een beetje z’n handelsmerk was. Maar dan krijgen we het echte vuurwerk, de mooiste powerballad van het jaar!!  ‘With these eyes’(a sad song doesn’t care whose heart it breaks). Zo.... wat hakte die erin voor me, denk dat alleen George Michael’s  ‘Careless whisper’ me meer wist te raken. Het album sluit af met de haunting-piano-ballade ‘Dance with a stranger’, daarvoor zou Elton John echt een moord doen, pure emotie die na 20 jaar nog steeds volop binnenkomt.
 
Luister ook nog eens naar dat heerlijke ‘St. Anne of the wild blue eyes’ met die muzikale knipoog naar R.E.M. , dat in een rootsversie ook stevig overeind zou blijven staan. Inderdaad, deze soundtrack van onze 1997-vakantie staat na 20 jaar nog stevig in ons geheugen verankerd. Een magistrale popplaat, gewoon weer eens checken deze sympathieke Canadese zanger. Roch Voisine is de naam en GJ4music is zoals u nu leest nog steeds z’n muzikale apostel.