Ralph de Jongh – III (Eigen beheer)

Wat is muziek? Wat is passie? Wanneer is er daadwerkelijk iets moois ontstaan? Waar draait het nou eigenlijk om? Geld, imago… of zoeken we in de richting van bevlogenheid, gedrevenheid, noem het urgentie… nu komen we meer in mijn richting.
Ralph de Jongh vind ik een prachtmuzikant, een bijzonder mens. Iemand die in de Amer volledig tot z’n recht komt en zich daar als een vis in het water voelt. Bij Ralph heb ik altijd het gevoel dat hij z’n ding doet en wat de rest ervan vindt, is bijzaak, maar hij is gewoon echt en oprecht, dus laat maar gewoon z’n gang gaan. Dat betekent dat er soms albums in eigen beheer uitkomen die een platenmaatschappij misschien niet aan kan, ze kunnen hem niet marketen, vinden het lastig om hem aan de man te brengen wellicht. Hebben ze dan wel goed geluisterd?
Het betekent vaak ook dat de artiest z’n nek uit durft te steken, letterlijk bloot gaat omdat ie gewoon even niet anders kan. Ralph heeft met ziekte (vandaar de titel ill) te maken gehad waardoor hij, denk ik, het album dat hij met z’n band had willen maken, tijdelijk even op de plank heeft laten stralen?
Dat hij daardoor deze cd in eigen beheer heeft uitgebracht kan ik wel snappen. Ik wil er niet teveel over los laten, maar deze cd raakt me en geeft mij het gevoel als luisteraar dat ik alleen in de Amer naar hem zit te kijken en luisteren. Wat een prachtige emotie, puur. Blijf vooral schipperen tussen die uitbundige bandalbums en deze ingetogen stille storm-plaat, bedankt Ralph, keep on soul searching! GJG (?,? Het cijfer hoor je nog wel eens van me persoonlijk, bij de muziekafdeling!)
[video://www.youtube.com/embed/YAFCBHhPqh4]