Marlene Bakker - Oaventuren (06/08/23)

Na 7 weken van radiostilte was het wel weer eens tijd om de draad op te pakken, het schrijven van een recensie. Al weken draaide ik in de vakantie periode een album met ingetogen regelmaat, zodat ik er steeds weer naar uitkeek (in mijn geval naar hunkerde) naar het moment van draaien en beluisteren.

Natuurlijk heb ik het over het nieuwe album van Marlene Bakker, ‘Oaventuren. In 2018 maakte ze een verpletterende indruk op mij met één van de mooiste Gronings-talige album allertijden, ‘Raif’.  En ik was zeker niet de enige die hier als een blok voor viel. In het interview in het Dagblad van het Noorden stond onlangs een mooi interview met Marlene over o.a. de impact die het succes van ‘Raif’ op háár had en wat er privé de afgelopen jaren op haar pad kwam. Ze nam de tijd die ze nodig had voor haar nieuwe album ‘Oaventuren’, dat samen met o.a. Bernard Gepken en Reyer Zwart tot stand kwam. Bij de eerste voorzichtige beluistering maakte regelmatig enthousiasme en sensatie zich meester van me, dus dat beloofde wat.

Wat een fraai en muzikaal luchtige start maakt ze hier met de eerste song ‘Oaventuren’. Terugkijkend op waar je nu staat als mens, uiteraard zingt Marlene in het Gronings. In ‘Zo-as Beloofd’ zingt zo over hoe sterk herinneringen kunnen zijn en het heden mede bepalen. Een prachtig ingetogen piano intro loopt over in een volle band-sound. In ‘Roemte’ is er ruimte voor persoonlijke gedachten over jou en mij. Dat wordt tekstueel prachtig gedaan, wat blijkt dat Gronings zich toch fraai te lenen voor het uitdrukken van je gevoel. Ook mooi is de ruimte die de muziek hierin krijgt om te ademen.

‘Neudeg’ opent subtiel een muzikaal Ozark Henry-achtig universum met pianospel en tovert met sfeer. Marlene durft dieper te graven in persoonlijk gemoed en de twijfel te delen met de luisteraar en zich daardoor meer bloot te geven. Het levert een prachtige song op die niet in kaders vast zit en bovendien live ook nog eens stevig verbouwt kan worden. En dan volgt ‘Stain’(“wat het recht van bestoan?”), wat een prachtige song is dat, song van het jaar?! Laat die melodie en tekst maar eens op je inwerken. Bij mij komt die rechtstreeks in m’n hart binnen. Komt dat door het verlangen naar de stilte van de nacht of het echte licht van sterren tegenover die van de lichtvervuiling van de vooruitgang??

‘Wat Is Der Loos’ dicteert met puntige ritmes de race-van-het-ego die in het nu overal doorheen (moet) stuiteren. Wat wordt hier met lef gestoeid in song-opbouw, tempo en de spiegel die ons te weinig wordt voorgehouden. Marlene, wonende op het rustiger platteland, zingt over haar kijk hierop t.o.v. het meer gejaagder leven van de grote stad. Even gas terug op het ingetogen ‘Witte Wieven’ waarin de nacht weer als thema voorbij zweeft. Muzikaal een betoverend miniatuurtje waarin Marlene’s stem ontspannen excelleert, een mooie (theater) song.

Waarom pakt een song je? Hoe kan het dat ‘Verlaizers’ me steeds weer zo weet in te pakken? Is het de magie-strale begeleiding? Is het contact dat op de klippen loopt? Is het de liefde voor muziek die niet te vangen is in formules of algoritmes? Is het Marlene die steeds meer van zichzelf durft te laten zien in een prachtige tekst? Is het wellicht gewoon het geheim van de muziek waar Harry Muskee het vaak over had…en één van de fraaiste songs van jaar?!!

Mooi hoe Marlene het ook voor haar band muzikaal spannend houd. Deze wordt muzikaal uitgedaagd in verschillende disciplines. In ‘Oktober’ doceert de band mooi de blazers en danst ze op het koord met de piano in fraaie balans. Ben benieuwd waar deze song overgaat, kan daar nog niet m’n vinger op leggen. ‘Zolaank’ is heel puur in z’n uitvoering met alleen gitaar, bijna demo-achtig. Een pure song van over liefde, verlangen, doorgaan of stoppen, twijfel en doorademen. Zingen over je relatie en liefde kan op veel manieren en is een thema in veel songs. In ‘Vleugels’ doet Marlene op originele wijze en weet ze met tekst en muziek weer aangenaam te verrassen met een dijk van een echte popsong. Het is moeilijk is om stil te blijven staan bij deze song die live de boel flink in de hens kan zetten.

Net als iemand als Lohues weet Marlene je in te pakken met pure kleine liedjes waarvan het theater zich bij uitstek leent. De afsluiter ‘Sloaplaidje’ is daar een fraai voorbeeld van. Een song over het huis en haar geschiedenis waarin ze nu met haar laiverd en hond woont, midden in het aardbevingsgebied van Groningen.

Met het album ‘Oaventuren’ durft ze privé meer te delen en weet ze haar Groningse roots samen met haar band in muzikaal spannende en eigentijdse (pop)songs te gieten. Dat, en het zingen in het Gronings, is hier echt een magische combinatie. Ik kijk ernaar uit hoe ze dit met haar band live gaat spelen, en met spelen bedoel ik hier niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. Want ik kan me zo voorstellen dat dit album ook de speelsheid van de muzikanten zal aanspreken. Bovendien is het bij diverse songs praktisch onmogelijk om niet te gaan staan en dansen, dus dat belooft nog wat in de theaters en de poppodia! (GJG 10,1)

NB !! Vanaf vrijdag 8 september op Lp en Cd bij ons verkrijgbaar en zaterdagmiddag 9 september is Marlene Bakker samen met Bernard Gepken live bij ons op de afdeling, om dit nieuwe album live te presenteren!!