Magic Fingers & The Wizards of Blues - Hands On The Blues

Het klinkt haast als de titel van een speelfilm maar het zijn 4 blues-mannen die samen met bassist Ralf “Magic Fingers” Schusdziarra een fantastische bluesplaat hebben gemaakt! Die 4 andere boefjes zijn Roger C. Wade (zang en mondharmonica)), Kai Strauss (zang en gitaar), Alex Lex (drums) en Nico Dreier (piano en orgel). Ralf heeft een tof team om zich heen verzameld om deze cd te kunnen maken, die ook nog een subliem klinkt. Een lang gekoesterde wens die door gelijkgestemde agenda’s mogelijk werd gemaakt.

Opener is een lekkere shuffle ‘Empty Arms’ van Stevie Ray Vaughan, gezongen door Kai Strauss waar Nico lekker los gaat op piano, en waar bas en drums de boel cool bijeen houden.  Roger zingt ‘You Don’t Have To Go’ (van James Reed) waarop piano en mondharmonica een fijne blues-feel geven terwijl een man enthousiast z’n vlam binnenshuis wil houden. Blues klassieker ‘Help Me’ laat Roger weer op z’n mondharmonica knallen en ’t orgel van Nico geeft deze song een King of the World gevoel. Op het instrumentale ‘Cleo’s Mood’ hoor je goed wat deze mannen muzikaal in hun mars hebben. Moeiteloos lopen de instrumenten in elkaar over.

Dat deze blues mannen er zin in hebben is mooi te horen in het puntige ‘Just Your Fool’. Ook staan er eigen songs op dit album. ‘Ain’t No Going Back’, waar de dame haar eigen wil volgt, is het de piano die dit eigenwijze gedrag moet ontgelden en blaast de mondharmonica stoom af. Tijd voor een soulfulle slow-blues gezongen door Kai ‘Why Does Everything Happen To Me’, echt mooi gedaan dit hoogtepunt!

Lekker dat uptemo van eigen song ‘Whiskey Drinking Woman’ waarin even stevig doorgepakt wordt met fijn gitaarwerk van Kai en een heerlijk ritme doorstoomt naar de finale met mondharmonica, aanwinst! Lonesome and droeve blues met ‘Who’s Been Talking’. En dan dat lekkere ‘Airline Blues’, dagdromen over ‘being a rich man with lots of cash’. Ze gaan muzikaal lekker los op deze song, geschreven door 3 bandleden, die echt naar meer smaakt!

Een korte boogie met ‘Stay At Home’ en het gevoel bekruipt dat naar mate de plaat vordert hij steeds beter smaakt. Roger legt z’n hart in ‘One August Day’ die opgedragen wordt aan bluesman Brother Snakeoil (Jens Turowski). Een song die hij ook echt tof zingt met ook nog een fijne mondharmonica. En met een knipoog naar King of the World, sluiten ze af met ‘The Final Moaning (of is het Moment?) waar het orgel nog even mag vlammen en Kai Strauss zingt.

Dit is echt een toffe cd met 2 verschillende zangers en een album waar je mensen enthousiast maakt voor de blues. Hopelijk blijft het niet bij deze eenmalige samenwerking, want dit smaakt echt naar meer. De mannen van de Asser Bluesdagen zouden hier werk van moeten maken door ze naar Assen te halen, want dit evangelie mag verkondigd worden… juist in Assen! (GJ4music 8,9)

PS Ook wel bijzonder dat we geen video's op youtube konden vinden!