Lifted - Israel Nash (Loose/V2)

Album: Israel Nash – Lifted (21-08-2018)

Dat Israel Nash een muzikale held van me is, zal je niet verrassen en gelukkig niet alleen van mij. Ik keek er naar uit, dit vijfde studio album. Nash is de enige artiest die hier in deze rubriek een 10 en 10,1 en zelfs een 10,2 voor z’n album kreeg, maar eigenlijk is dat maar bijzaak. Want waar gaat het nou om? Muziek!

Israel Nash verhuisde jaren geleden van New York naar het de ruimte van Texas en zijn ‘sound’ van robuuste americana transformeerde naar een soort van ruimtelijke, atmosferische hippiecana. Muziek die je ondergaat als een trip zonder negatieve bijwerkingen, een muzikale reis zonder begin of eindbestemming, want dat is totaal onbelangrijk als het gaat om het nú. In het universum van Israel Nash zijn we allen met elkaar verbonden en is er vooral openheid en vrede en heeft de wereld om ons prachtige lagen van schoonheid...als je er oog voor hebt.

Nash en z’n mannen hebben alle muzikale beperkingen van genres al albums geleden van zich afgeschud. Dit doen ze door met de in mijn ogen met deze tijdloze sound te spelen, waarmee ze lichtjaren ombuigen als ontdekkingsreizigers van hun spirituele bewustzijn. Dit klinkt misschien zweverig en vaag maar hun muziek spreekt boekdelen als je het ondergaat. Jezelf lekker onder dompelen in een andere dimensie met vertrouwde muzikale vrienden, wat kan er dan verkeerd gaan? Met Nash als kapitein op het schip is beweging het devies (‘Rollin’on).

De zang is een gelaagd harmonieus in ‘Looking glass’, met subtiele hints naar the Beatles Sgt. Pepper bruist hier de liefde als een fontein van het eeuwige leven. Gaaf hoe het besef onderdeel van één te zijn zoveel rust en kalmte geeft in een muzikale verkenningsvlucht langs een nieuwe horizon (‘Lucky ones’). Even op adem komen met de focus op de liefde in ‘Sweet springs’ (who needs my love?). En dan verder met het enigma van het intrigerende ‘Spirit falls’, een song met een duister en mysterieus thema. Muzikaal gezien worden er weer grenzen verlegd zoals in het prachtige ‘Northwest Stars (out of Tacoma)’ met trombone en trompetten, prachtige muziek om de nacht te berijden.

En wat te denken van ‘Hillsides’(tired of runnin after me), wat een schitterende repeterende trip over het verder ontwaken Nash z’n bewustzijn ?!! Met een subtiele knipoog naar ‘Goodbye ghost’, is dit Nash op de toppen van z’n kunnen, wat een gave song !! Volgens mij is het tijd om naar Texas af te reizen! En het uitpakken gaat door met ‘Widow song’, alsof een tijdmachine een song van Crosby, Stills, Nash & Young naar the Beatles ten tijde van Sgt. Pepper teleporteert, dat kan dus alleen Israel Nash z’n universum.

‘Strong was the night’ is een song onder de sterrenhemel ver, heel ver weg van de bewoonde wereld, vol desert magie. Mooi die boodschap van vertrouwen dankzij het landelijke leven met friends & loved ones  in afsluiter ‘Golden fleeces’. Wat pakken Israel Nash en z’n mannen me hier weer bij de lurven met dit album vol magistrale muziek en liefde voor het echte leven. Geen twijfel, ‘Lifted’ is voor mij de plaat (blauw vinyl) van het jaar!

En het cijfer lapt wederom alle wetten van de wiskunde aan z’n laars (GJG 10,3)

Groet Gert Jan