Kris Barras Band - Divine and Dirty

Ha! Altijd weer lekker om verrast te worden door een mooi verhaal, in dit geval dat van Kris Barras. Iemand die het leven van een kooivechter combineerde met het spelen in een coverband. De gevechten betaalden de rekeningen maar z’n hart lag bij de muziek. Mooi meegenomen dat Gary Moore, Allman Brothers en Lynyrd Skynyrd hem inspireerden en hem een muzikale boost gaven waarmee hij ook wel raad wist in de kooi. Na de vroege dood van z’n vader (55 jaar) besloot Kris echter z’n eigen leven een ferme draai te geven richting z’n grootste passie, de muziek.

Het album ‘Wild frontier’ van Gary Moore triggerde hem dusdanig dat hij gitaar ging spelen. En dat heeft de 32 jarige Kris Barras aardig onder de knie met album nummer twee.  Het eerste nummer ‘Kick me down’ rocks the gospel met meerstemmige zang (Bon Jovi) en geweldig gitaarspel en een boodschap. ‘Hail Mary’ is een vette hit en jaagt met z’n gitaarpartijen alle schoonmoeders de gordijnen in. Mooi ook de songstructuren, die bepaald geen 13 in een dozijn zijn.

‘I don’t owe nobody nothing’ vind ik echt onweerstaanbaar lekker. Met de tekst geïnspireerd door het verleden van het kooi-vechten gooit hij z’n stem door een vocoder en geven ‘claps’ de plaat een lekkere beat. ‘Propane’ heeft een verrassend hammond en is een heerlijke on-the-road song, voor drivers & bikers. In ‘Wrong place, wrong time’ stoeien de gitaren met de toetsen van rock naar fusion. Kris weet z’n band uit te dagen met verschillende disciplines. Hoe zou je je ook kunnen vervelen met zo’n song als ‘Lovers or losers’ met z’n fraaie dynamiek! ‘She’s more than enough’ heeft weer die meerstemmige zang en de knipoog naar Bon Jovi....maar dan aan een jazzy-infuus.

‘Stitch me up’ ramt een stevig shot rhythm & blues door een New Orleans piano en gitaren heen. Dit zal live ongetwijfeld een absolute vlam-in-de-panner zijn! ‘Hold on for tomorrow’ is een mooie rockballad die slim de clichés omzeilt. ‘Blood on your hands’ is een lekkere bluesy snack met een bijzondere rol voor de toetsen. ‘Watching over me’ is wat mij betreft het prijsnummer van de plaat. Hij schreef het voor zijn vader en heeft mede daardoor een mooie emotionele lading gekregen. ‘Watching over me’ lijkt tevens een prachtige ode aan Gary’s Moore’s ‘Still got the blues’met z’n machtige gitaarspel en mooie backing vocals. Als Kris z’n gitaarspel blijft voeden met z’n (diepere) emoties en die weet te koppelen aan die vervaarlijk catchy songs, is een doorbraak onvermijdelijk. Echt een gaaf album van die Kris Barras Band! (GJG 8,7)