Garth Brooks – Man against machine (Sony)

Garth Brooks, daar ben ik sinds 1990 mee groot geworden. Samen met o.a. Trisha Yearwood, Alan Jackson en Travis Tritt was hij de vaandeldrager van een nieuwe lichting country artiesten. Hij verkocht in de jaren 90 alleen al in de USA meer dan 100 miljoen albums, een werkelijk duizelingwekkend aantal. Garth trad gigantisch veel op, maar zelden in Europa (Ahoy in 1993, wat een belevenis). Hij zong de mooiste ballads en rockte op het podium met Kiss/Georgia Satellites en Billy Joel in z’n rugzakje. Deze tropenjaren leiden tot een sabbatical die maar liefst 13 jaar duurde. Gelukkig verzachtte z’n huidige vrouw, Trisha Yearwood, het leed tussentijds met bloedstollend mooie albums (Heaven, heartache & the power of love, misschien wel het mooiste country album allertijden).

Maar nu is Garth er weer!!! Het voelt echt als thuiskomen, wat een heerlijk country album. Bijna een uur horen we z’n signature sound in pakkende songs met rake teksten. Het heilige vuur in Garth laait weer net zo hoog op als in z’n toptijd. Iedereen die The Common Linnets hoog in het vaandel heeft staan, moet maar eens luisteren naar het duet met Trisha Yearwood ‘Tired of boys’. Wat dat betreft is er wel een parallel met Waylon en Garth, ze volgen hun hart en leggen alleen verantwoording af aan de muziek. Knap, een album dat zó de cowboy in me los weet te maken, dat lukte verder alleen Ryan Bingham en Brad Paisley. Een uitgebreide wereldtour staat in de steigers. Saddle up your horse, Garth is coming to town!! (GJG 9.9)